วันอังคารที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2550

เก็บภาพ...ทุ่งนาอันเขียวขจี


ถึง…เพื่อน

เมื่อหลายวันก่อนฉันได้ผ่านไปที่ๆ ซึ่งฉันไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกัน ได้เห็นท้องทุ่งนาเขียวขจี ต้นข้าวต้นน้อยๆ ปลูกเต็มท้องทุ่ง มองดูแล้ว สดชื่นจังเลย มันบ่งบอกถึงความชุ่มช่ำของสายฝนที่โปรยปรายลงมาแทบจะทุกวันในช่วงนี้

ฉันจึงอดไม่ได้ที่จะต้องถ่ายรูป เมื่อวานนี้ได้โอกาส ตอนเย็นๆ ฉันก็เลยแวะไปที่ท้องทุ่งนาอันเขียวขจีแห่งนั้นอีกครั้ง เพื่อเก็บภาพมาฝากเธอ ฉันรู้สึกสบายตากับภาพท้องทุ่งนาข้าวสีเขียวที่อยู่ตรงหน้า สบายตัวกับอากาศอันสดชื่น สองอย่างนี้ก็เลยทำให้ฉันสบายใจ

คืนนี้ก็อีกเช่นกัน ฝนคงจะตกทั้งคืน หวังว่าพรุ่งนี้จะได้เห็นความสดชื่น ความสดใสของฟ้าหลังฝนอีกคราหนึ่ง



ฉันเดินตามทางถนนสายเล็กมาเรื่อยๆ มองไปที่ท้องฟ้า สวยจัง! ฟ้ายามเย็นเวลานี้กับท้องทุ่งนาสีเขียว




ต้นขี้เหล็กที่ปลูกข้างทางกับต้นข้าวกลางท้องทุ่ง ใครอยากเด็ดยอด เด็ดใบ ไปทำอาหารก็ได้นะจ๊ะ




เครื่องจักรอย่างหนึ่งที่สำคัญ ที่ใช้ทำนา จอดรอการใช้งานในวันรุ่งขึ้น




ดอกรักสีม่วงริมถนน




ทำให้ฉันนึกถึงตอนฉันเด็กๆ เมื่อเปิดเทอมใหม่ มีพิธีไหว้ครู ฉันกับเพื่อนๆ ก็จะไปหาเก็บดอกรักแถวข้างทางเพื่อไปทำพานไหว้ครู ออกแบบพานกันอย่างสวยงามเชียวล่ะ




เจ้าแมลงตัวน้อยเกาะอยู่บนใบดอกรัก ตรงรอยแหว่งนั่น ฝีมือเจ้าหรือเปล่าน๊า




ถัดจากเจ้าตัวเมื่อกี้ ก็เห็นเจ้าตัวแดงอีกตัวหนึ่ง ดอกรักแหว่งไปอีกเหมือนกัน สงสัยจะฝีมือเจ้าตัวแดง




มองไปมองมา ก็เจอเจ้าสองตัวนี้ มันน่ารักดีนะ สีก็สวย มันทำอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้




เด็กน้อย โบกมือทักทาย เก๊กท่า ให้ถ่ายรูป บอกว่าจะเอาไปลงหนังสือ จะถ่ายอีกไหม เท่านั้นล่ะ รีบเผ่นหนีเลย




ยายอุ้มหลานเดินเล่นยามเย็น ชีวิตที่เรียบง่ายอยู่ใกล้ชิดธรรมชาติ ดูแล้วมีความสุขจัง




ฉันเดินลงจากถนน เดินมาตามคันนา เห็นนกตัวน้อยเกาะอยู่บนต้นหญ้า จะถ่ายรูปมาฝากสักหน่อย ว่าเดินเข้าไปเงียบๆ แล้วนา มันบินหนีไปเฉยเลย เธอดูกระท่อมปลายนา ไปก่อนนะจ๊ะ ในคืนฝนตก จะมีพระเอกนางเอกมาหลบฝนบ้างไหมหนอ




ยามที่ต้นข้าวขึ้นเขียวเต็มท้องทุ่ง คนทำนา คงมีความสุขกับผลผลิตที่พวกเขาได้ปลูกได้ทำมากับมือ




ถ้าข้าวออกรวงเมื่อไหร่ ชาวนาคงจะดีใจ ยามนั้นท้องทุ่งนาที่เคยเป็นสีเขียว ก็จะกลายเป็นสีเหลืองทองอร่ามเต็มท้องทุ่ง




มุมนี้ท้องฟ้าก็สวย เมฆกระจายอยู่เต็มท้องฟ้า ฉันชอบมองท้องฟ้า มองก้อนเมฆ




ดอกผกากรองริมทาง ฉันเคยรู้จักมันในนามดอกขี้ไก่ ไม่รู้ว่านามนี้มาจากไหน สงสัยดอกมันจะเหม็นเหมือนขี้ไก่




ต้นไม้แห้งกับท้องฟ้า




หยดฝนบนใบหญ้า


เป็นไงจ๊ะ ความเขียว ความชอุ่มชุ่มชื้น ยามหน้าฝนมาเยือน ถ้ามีโอกาสฉันจะเก็บภาพยามต้นข้าวหนุ่มน้อยพวกนี้ออกรวงเป็นสีเหลืองทอง มาฝากอีกนะจ๊ะ

คิดถึง
ตะแบก

2 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ภาพสวยมากค่ะ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวยมาก คิดถึงตอนเป็นเด็กตอนอยู่ต่างจังหัวด และจะกลับไปเป็นแบบเดิมได้มั๊ย