หนีร้อนไปเที่ยว...เกาะกูด

ถึง…เพื่อน

หวัดดีจ๊ะ ครั้งนี้ฉันจะพาเธอไปเที่ยวเกาะ หลับตานะ แล้วก็มโนภาพถึง หาดทรายขาว น้ำทะเลใสแจ๋ว ไล่เรียงสีจากสีอ่อนไปยังสีเข้ม จนบรรจบกับขอบฟ้าสีคราม เสียงระรอกคลื่นกระทบฝั่งเป็นระยะ ลมพัดเอื่อยๆ สูดหายใจเข้าลึกๆ

เป็นไงจ๊ะเธอ สบายขึ้นไหม คราวนี้ฉันไปหลบร้อนเที่ยวแถวเกาะกูดมาล่ะ ไปนั่งเรือท่องทะเล ดำน้ำดูปะการัง พายเรือแคนู กินอาหารทะเลสดๆ




ฉันไปพักที่เกาะกูดเนเวอร์แลนด์บีช รีสอร์ท ซึ่งเป็นรีสอร์ทที่ค่อนข้างเงียบ เป็นส่วนตัว ไม่พลุกพล่าน ด้านหลังรีสอร์ทติดกับคลอง ด้านหน้าติดทะเล บ้านพักก็มีสองโซน คือ โซนที่ติดริมคลอง กับโซนที่อยู่ด้านหน้าซึ่งสามารถมองเห็นทะเล ผ่านทิวมะพร้าวอันร่มรื่นได้


ช่วงบ่ายของวันแรกที่ไปถึง ฉันขี่จักรยานเที่ยวเล่นบริเวณรีสอร์ท มีทางขึ้นเขาซึ่งสามารถขี่อ้อมไปอีกหาดหนึ่งได้ แต่ว่าไปไม่ถึงไหน เพราะทางขึ้นลงเขา บางช่วงชันมาก ขี่ขึ้นไม่ไหว ต้องจูงจักรยาน เวลาขี่ลงทางชันก็กลัวจะเบรกไม่อยู่ เดี๋ยวจะลอยลงทะเลไป ระยะทางไกลหรือเปล่าก็ไม่รู้ กลัวว่าจะไม่มีแรงปั่นกลับ อย่ากระนั้นเลย กลับดีกว่า

กลับมาปั่นจักรยานเล่นบริเวณชายหาดได้ไม่นาน ฝนก็ตกลงมาซะแล้ว โธ่ ! ฟ้าฝนไม่เต็มใจเลย แล้วพรุ่งนี้จะได้
ออกไปดำน้ำดูปะการังหรือเปล่านี่ กลางคืนจะนอนอยู่แล้ว ฝนก็ยังตกอยู่เลย ฉันภาวนาขอให้ฝนหยุดตกเถอะ มาเที่ยวทั้งทีอย่าให้พลาดเที่ยวชมของสวยๆ งามๆ เลย

เช้าวันรุ่งขึ้น ฝนจางหายไปแล้ว ดีจังเลยจะได้ไม่พลาดเที่ยวเกาะรัง และดำน้ำดูปะการังที่เกาะยักษ์ ใช้เวลาเดินทางจากที่พักไม่นานเท่าไร เนื่องจากนั่งเรือสปีดโบ๊ต คนขับเรือปล่อยฉันและนักท่องเที่ยวให้ดำน้ำ ชมปะการัง บริเวณเกาะยักษ์ ฉันเห็นปลาที่นี่เยอะมาก ว่ายกันเป็นฝูงบ้าง ตัวเดียวโดดๆ บ้าง

ดำน้ำจนได้ที่แล้ว ก็ไปทานข้าวกันที่ชายหาดเกาะรัง ที่นี่หาดทรายขาว น้ำใสมาก บริเวณใต้ร่มไม้ก็มีเชือกผูกทำเป็นเปลไว้นั่งเล่นด้วย กินอิ่มแล้วก็หลับ หนังท้องตึงหนังตาหย่อน

ตอนนั่งเรือกลับที่พัก คลื่นลมเริ่มแรง แต่ละจังหวะที่เรือกระแทกคลื่น ตัวแทบลอยต้องจับไว้แน่นๆ แรกๆ ต้องออกเสียงด้วยจะได้ผ่อนคลายกระเพาะอาหาร กระแทกไปกระแทกมา อาหารมื้อกลางวันเมื่อกี้ย่อยหมดไปอย่างรวดเร็ว ช่วงหลังฉันขอยืนดีกว่า เพราะเหมือนว่าจะลดแรงกระแทกลงไปบ้าง ก็สนุกดี แต่ถ้าคลื่นลมแรงกว่านี้ก็แย่เหมือนกัน เพราะเริ่มจะไม่ปลอดภัย

กลับมาถึงที่พักก็ขอเติมพลังเข้าไปใหม่ พอได้อาหารเข้าไปก็พอจะมีแรงทำกิจกรรมต่อแล้ว ฉันก็เลยออกไปพายเรือแคนู บริเวณชายหาดหน้าที่พัก พายเรืออย่างสบายอารมณ์ เพราะคลื่นนิ่งมาก พายไปเล่นน้ำไปอย่างหนุกหนาน ก่อนที่จะต้องเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น

ไปเที่ยวคราใดก็อดคิดถึงเพื่อนไม่ได้ ฉันเที่ยวเผื่อเธอเสมอ นะจะบอกให้ คราวหน้าไปเที่ยวที่ไหนมา จะเขียนมาเล่าให้เธอฟังอีกนะ จะเก็บภาพถ่ายเก็บความทรงจำมาฝากจ้า

คิดถึง
ตะแบก